top of page
  • Foto van schrijverNele Kenis

Dag 5: van Delft naar huis.

Deze nacht ben ik een paar keer wakker geworden van pijn in mijn pols. En dan merkte ik dat ik in mijn hand en 3 vingers geen gevoel meer had. Vreed ambetant. Het duurde altijd efkes voor dat gevoel terugkwam. Schudden, omlaag hangen, masseren, dat hielp allemaal niet veel. Mijn versnellingspols heeft dus wel wat geleden.

Maar met een zonnetje opgestaan, netjes ingepakt en nog snel een koffie voor vertrek.


We zijn dan in Rotterdam mogen stoppen bij Toon en Tineke. Zo gastvrij, dat was heel fijn. Er stond een hele ontbijttafel klaar!! Ik ben vergeten een foto te nemen met hen. Maar heb er snel toch een genomen van de ontbijttafel, want ze zijn een vermelding in mijn blog waardig natuurlijk! Een goeie start van de komende rit!


De rit was lekker zonnig, en drukker dan de vorige dagen. Alsof hoe dichter bij België, hoe meer verkeer. Maar ook hoe minder natuur... een paar leuke dorpen gepasseerd, het was goed weer. Een leuke rit. Een opkikker op een terrasje aan de Kalmthoutse heide, en dan afscheid nemen van Chantal. Want motorijders moeten afscheid nemen op een plaats vóór de wegen scheiden, want als de wegen scheiden lukt enkel een brede zwaai met de linker arm.

Behalve de Antwerpse haven dat toch maar iets vies is, en waar de bruggen altijd open staan, was mijn hele rit van woensdag tot zondag eigenlijk heel goed gekozen.


Ik moet zeggen dat ik ook wel merk dat motorijden echt een fysieke inspanning is. De pols dus, dat is wat overbelast. ik heb overal spierpijn, en een blaar op mijn linker teen. Linker pols, linker teen. Het lijkt er op dat ik er een serieuze oefening in schakelen heb opzitten.

ook staan mijn handen vol eelt, en heb ik overal spierpijn. En na 4 nachten in een tentje met een trekking-matje, en een opblaasbaar hoofdkussen waar een piepenol in zat, ik ben eigenlijk brak en stikkapot.

Kwam ik thuis, werkt de remote van mijn garagepoort niet. Ik word verplicht om morgen met de moto naar het werk te gaan. Alsof het lot er zich mee moeit.

Maar ondanks een thuiskomst van doodmoe, had ik echt 1 van de beste reisjes ooit.

Bedankt ook Jan om je tanktas te mogen lenen. Dat is echt SUPER handig!!

En bedankt Barbara en chantal voor het gezelschap op de weg, en aan alle anderen die ik tegen kwam. Hollanders zijn de max.

Vandaag onderweg heb ik geen foto’s genomen. Maar ik heb er nog een paar van gedurende de week.

Nu ga ik mijn poezen knuffelen.

Tot op een volgende trip, want die komt er sowieso.



68 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page